TURONZAMIN

ҚАРАШЛАР

ҚАРТА
Улфатлар қарта ўйнайдилар.
Кимдир ютади, кимдир ютқазади.
Ютганлар қувонадилар, куладилар ютқазганлар устидан.
Ютқазганлар жим, асабларига тегирмон тоши осилган.
Яна ўйнайдилар.
Яна шу аҳвол.
Кимдир ўзини ақлли ҳисоблайди, бировни аҳмоқ санаб.
Кимдир барибир ютаман, дейди ҳирсини ҳовучлаб.
Шўрлик туз ва “урувчи” қарталар эса дарров унут бўладилар, чунки улар мустақилдирлар. Доим бир одамга ён босишни истамайдилар.

ПАРДА
Деразанинг пардаси…
Юрак пардаси…
Юз пардаси…
Деразанинг пардаси йиртилса, тикиш мумкин.
Хотира бу воқеани дарров унутади.
Юрак пардаси йиртилса, битиши мумкин, тахмондаги тўшаклар йиқилиб туравериш дардидан енгил тортадилар фақат.
Хотира унутади бир куни.
Юз пардаси йиртилса-чи? Тикиш мумкинми?
Мумкин. Игнаси бардош, ипи йиллар …
Битиб кетгани билан хотира унута олмайди пардаси йиртилган юзни…

СОЧ
Қизалоқнинг сочи…
Жамалаклар осилади тортқилаб ўстиргали …
Ўсгандан сўнг патихавериб сил қилади қизни.
У ё азоблар билан гўзалликни аралаштириб яшайверади ё кесади сочни.
Кесилган сочни авайлаб ё ток остига кўмадилар, ё девор ёриғига қўйиб, устидан сувайдилар.
Гўзалликнинг вафот этган бўлагин…
Ўғлон сочи … ўсаверади, кесаверадилар …
Бу ҳам гўзалликнинг рамзи …
Фақат қайчилангани сартарошнинг оёқлари остида қолади.
Вақт келиб соч манзилини ташлаб кетса-да, ўрнини ақллилик рамзига айлантириб кетади.
Соч умрга қиёс…
Ўстирамиз, кесамиз…
Яна ўстирамиз, кесамиз…
Манзилини ташлаб кетганда ялтироқ, тақир жой қолади кўпинча. Фарқ шунда.

“Ватан мансиз, ман ватансиз” китоби, 2-қисм
1994 йил,
Туркия, Истанбул
“Турон” вақфининг нашриёти.

Filed under: 1.BOSH SAHIFA, Uzbek |