Буюк келажак сари
Бир одил подшо раиятнинг аҳволидан хабардор бўлиш учун кўпинча фуқаролик кийимида эл ичида айланиб юраркан. Бир куни у қишлоқ оралаб кетаётиб, хиргойи эшитилаётган хонадоннинг дарвозасини тақиллатипти. Хонадон соҳиби дарвозани очиб танимаса-да, меҳмонни тавозеъ билан ичкарига таклиф қипти. Подшо қараса, дастурхонда ош тайёр, шам ёқилган, косада анор шарбати, хумчада шароб. Иккаласи таомдан-еб ичишипти. Бу одам ўтинчи экан. “Бошқа қиладиган ҳунарингиз борми?” сўрапти подшо.
-Ҳунарим шу,-депти ўтинчи.-Ҳар куни бозорга бир боғ ўтин олиб бораман, пулига ошга масаллиқ оламан.
-Подшо эртага ўтин сотишни таъқиқласа нима қиласиз?
-Подшонинг мен билан нима иши бор,-ҳайрон бўлипти ўтинчи.-Ҳай, агар шундай бўлса, бир гап бўлар…
Эртасига подшо ўтин сотишни таъқиқлаш тўғрисида фармон чиқарипти. Кечқурун яна ўша хонадонга келса, ош дамланган, липиллаган шам, косада анор шарбати, кўзачада май… Continue reading
Filed under: 1.BOSH SAHIFA, Hajv, Uzbek | Leave a comment »
TURONZAMIN 